شش روش پردازش که معمولا برای لوله های بدون درز استفاده می شود

شش روش اصلی پردازش برای لوله های بدون درز (SMLS) وجود دارد:

1. روش آهنگری: از یک دستگاه آهنگری برای کشش انتهای یا بخشی از لوله برای کاهش قطر بیرونی استفاده کنید.ماشین‌های آهنگری که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرند شامل نوع دوار، نوع میله اتصال و نوع غلتکی هستند.

2. روش مهر زنی: از یک هسته مخروطی روی دستگاه پانچ استفاده کنید تا انتهای لوله را به اندازه و شکل مورد نیاز گسترش دهید.

3. روش غلتکی: یک هسته را در لوله قرار دهید و دور بیرونی را با یک غلتک برای پردازش لبه گرد فشار دهید.

4. روش نورد: به طور کلی سنبه نیاز نیست و برای لبه گرد داخلی لوله های دیواره ضخیم مناسب است.

5. روش خمشی: سه روش متداول وجود دارد که یک روش را روش انبساط و روش دیگر را روش مهر زنی و روش سوم غلتکی نامیده می شود.3-4 غلتک، دو غلتک ثابت و یک غلتک تنظیم وجود دارد.با یک زمین رول ثابت، لوله تمام شده پرپیچ و خم است.

6. روش برآمدگی: یکی این است که لاستیک را در داخل لوله قرار دهید و از پانچ برای سفت کردن قسمت بالا استفاده کنید تا لوله بیرون زده شود.روش دیگر برآمدگی هیدرولیک است که وسط لوله را با مایع پر می کند و فشار مایع لوله را به شکل دلخواه برآمده می کند.بیشتر شکل و خروجی لوله های کاروگیت بهترین روش هستند.

با توجه به دماهای مختلف پردازش لوله های فولادی بدون درز، لوله های فولادی بدون درز به دو دسته سرد و گرم تقسیم می شوند.

لوله فولادی بدون درز نورد گرم: ابتدا شمش لوله گرد را تا دمای معینی گرم کنید، سپس آن را سوراخ کنید، سپس به نورد مداوم یا اکستروژن بروید، سپس به نوار کردن و اندازه‌گیری بروید، سپس به سمت لوله بیلت و صاف کردن خنک کنید و در نهایت آن را صاف کنید. انجام رویه هایی مانند آزمایش های تشخیص عیب، علامت گذاری و انبارداری است.

لوله فولادی بدون درز سرد: گرم کردن، سوراخ کردن، هدینگ، بازپخت، ترشی، روغن کاری، نورد سرد، لوله بیلت، عملیات حرارتی، صاف کردن، تشخیص عیب و سایر روش‌های شمش لوله گرد.